7 เทคนิค แนะนำผู้พิชิตวัดทักซัง

   สำหรับนักท่องเที่ยวที่มาเยือนภูฏานทุกท่าน ไฮไลท์สำคัญที่ทุกคนต้องมาสัมผัสในดินแดนแห่งมังกรแห่งนี้ วัดทักซัง หรือ เป็นที่รู้จักกันอีกชื่อหนึ่งว่า รังเสือ หรือ วัดถ้ำเสือ (Tiger’s Nest) ซึ่งเป็น 1 ในวัดที่สวยและศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในโลก ที่ตั้งอยู่บนหน้าผาสูง 900 เมตร มีทัศนียภาพที่น่าตื่นตาอย่างยิ่ง มาดู 7 เทคนิคในการเป็นผู้พิชิตวัดทักซังกัน

เทคนิคที่ 1  อยากเป็นผู้พิชิต ต้องจัดทริปไว้วันท้ายๆ
 
 ไม่ว่าคุณอายุยังน้อยหรืออายุมาก พละกำลังทั้งร่างกายและจิตใจนั้นยังแข็งแรงเหลือล้น เราแนะนำว่า วัดทักซัง (Tiger’s Nest) จัดทริปไว้ช่วงวันท้ายๆ ก่อนกลับดีกว่าแน่นอน ในช่วงวันแรกๆ การเดินไปเที่ยวชมยังสถานที่ท่องเที่ยวตามโปรแกรมที่คุณจัดไว้ หรือซื้อแพ็คเกจจากบริษัททัวร์ที่เขาจัดโปรแกรมไว้ให้ ถือว่าเป็นการทดสอบกำลังขา กำลังกาย และกำลังใจที่ดีมากๆ วอร์มอัพเตรียมร่างกายให้ผู้พิชิตวัดทักซังทุกท่านได้ประเมินตัวเอง จับจังหวะการเดิน และการกำหนดลมหายใจก่อนถึงวันจริงที่ทุกท่านจะได้ใช้บททดสอบที่ได้ฝึกฝนมา เดินขึ้นไปพบกับความตระกานตาตั้งแต่วิวทิวทัศน์ระหว่างทางจนถึงยอดบนสุดของวัดทักซัง​

เทคนิคที่ 2  เริ่มเดินตั้งแต่เช้านั้นได้เปรียบ

 เริ่มก่อนได้เปรียบก่อน หากผู้พิชิตตื่นเช้า ข้อได้เปรียบนอกจากจะได้สัมผัสอากาศบริสุทธิ์ในยามเช้า แดดไม่ร้อนจนเกินไปแล้วนั้น นักท่องเที่ยวไม่หนาแน่นจนเกินไป ถ่ายภาพบรรยากาศรอบๆ ได้อย่างจุใจ โดยไม่มีใครมาบดบังวิวทิวทัศน์ของเรา มีเวลาเดินไม่ต้องเร่งรีบให้เหนื่อยกาย เก็บแรงไว้ กลับมาก่อนถึงเวลาช่วงเย็นได้ไปเดินเที่ยวต่อในเมืองได้สบาย​

​เทคนิคที่ 3​  ทานอาหารให้เบาท้องที่สุด
​
​  สำหรับมื้อเช้าก่อนเดินทาง แนะนำว่า ทานอาหารที่ไม่ทำให้รู้สึกอิ่มจนเกินไป เพราะอาจจะทำเรารู้สึกจุกและเดินไม่ไหวได้ แม้ว่ากองทัพต้องเดินด้วยท้องก็ตาม ส่วนมื้อกลางวันนั้นไม่ต้องห่วง เพราะข้างบนมีร้านอาหารให้บริการ หากกลัวว่าระหว่างทางจะรู้สึกหิว แนะนำให้พกพวกขนมที่เป็นช็อคโกแลตบาร์ ซีเรียลบาร์ และลูกอม จะช่วยให้คลายความหิวระหว่างการเดินทางได้

เทคนิคที่ 4​  ทำกระเป๋าให้เบาที่สุด

  ของที่ไม่จำเป็นเอาออกไปให้หมด การทำให้กระเป๋าเบาที่สุด คือ ทางเดินแห่งสวรรค์ที่ดีที่สุดสำหรับผู้พิชิตวัดทักซัง นอกจากช่วยให้เดินอย่างสบายคล่องตัวแล้ว ยังทำให้เราไม่รู้สึกหนักจนหมดกำลังใจในการเดินขึ้นไประหว่างทางอีกด้วย สำหรับสิ่งของที่จำเป็นที่สุดที่ควรมีติดกระเป๋า คือ น้ำดื่ม ซึ่งช่วยดับกระหายน้ำได้ ด้วยการจิบน้ำทีละน้อยทุกๆ หนึ่งชั่วโมง จะทำให้ไม่เกิดอาการจุกแน่นท้อง และยังทำให้ปวดปัสสาวะน้อยลงได้  ส่วนยารักษาโรคและอุปกรณ์พยาบาลเบื้องต้น เช่น ยาดม ยาหม่อง ยานวดแก้เคล็ดขัดยอก ยาแก้ปวด ยาแก้ท้องเสีย ปลาสเตอร์ ยาใส่แผล แอลกอฮอล์ล้างแผล สำสี กรรไกร เป็นต้น  หากทำเป็นชุดเล็กๆ พกติดตัวไปด้วยก็จะทำให้คุณอุ่นใจมากขึ้น​​

เทคนิคที่ 5 จังหวะการเดิน ของใครของมัน

   จังหวะการเดินของผู้พิชิตแต่ละคนนั้นไม่มีวันที่จะเท่ากันอย่างแน่นอน บางคนก้าวเร็ว บางคนก้าวช้า หัวใจสำคัญของการเดิน นั่นคือ อย่านำจังหวะก้าวเดินของคนอื่นมาเปรียบเทียบกับเราเอง ให้มีสมาธิจดจ่อกับการเดินในจังหวะที่เป็นแบบของเรา แม้ว่าก้าวช้ากว่าคนอื่น แต่มีแรงก้าวเดินอยู่เรื่อยๆ ทุกก้าวเดินด้วยความปลอดภัย ไม่บาดเจ็บ ถึงจุดหมายตามที่ใจต้องการได้เหมือนกัน ส่วนรองเท้า ควรใส่แบบผ้าใบหุ้มส้นที่ใส่แล้วรู้สึกสบายเท้า เพื่อความกระชับระหว่างการเดินและป้องกันการบาดเจ็บได้เบื้องต้น​

เทคนิคที่ 6 เกิดอาการเหนื่อย หายใจไม่ถนัด ขอให้หยุดพักแล้วเดินต่อ

   ในช่วงแรก ควรจะเดินตามกำลังของร่างกาย รักษาจังหวะการเดินให้คงที่ ออมแรงไว้ให้ร่างกายได้ปรับตัวในทุกๆ ก้าวที่เราเดิน หากเราเริ่มฝืน พยายามเดินให้ทันกับผู้พิชิตท่านอื่น กลัวว่าจะอยู่รั้งท้าย นั้นเป็นสิ่งที่ผิดมากๆ เพราะยิ่งเร่งสปีดให้เร็วขึ้น ก็ยิ่งจะทำให้เราเหนื่อยมาก อาการต่อมาเริ่มหายใจไม่ถนัด และร่างกายปรับตัวไม่ทัน สุดท้ายก็เริ่มท้อแล้วไม่อยากเดินต่อ ข้อแนะนำให้กับผู้พิชิตที่ดีที่สุด คือ หากเริ่มรู้สึกเหนื่อย ให้ยืนพักให้หายเหนื่อยสักครู่ มีข้อแม้อย่างเดียวที่สำคัญ คือ ห้ามนั่งพักเด็ดขาด ในระหว่างที่ยืนพักให้สัมผัสลมหายใจที่กำลังเข้าและออก การเงยหน้าผ่อนลมหายใจเข้าและออกให้ยาวๆ ในจังหวะช้าๆ จากที่หายใจแรงจนเริ่มรู้สึกหายใจเป็นปกติดีขึ้น จิบน้ำแต่น้อยพอให้ร่างกายมีแรงขึ้นมาสักนิดก่อนที่จะเริ่มเตินต่อ

เทคนิคที่ 7 รวมกลุ่มเราอยู่ แยกกันเราห้ามถอย

   หากผู้พิชิตไปกันเป็นกลุ่ม ถ้ามีคนในกลุ่มเหนื่อยจนเดินไม่ไหวให้เปลี่ยนคนที่เดินนำหน้ามาอยู่ในระดับเดียวกัน หรือให้คละคนที่เหนื่อยกับไม่เหนื่อยแยกเป็น 2 กลุ่ม เดินไปพร้อมๆ กัน จะทำให้ช่วงส่งแรงให้เดินตามจังหวะที่ใกล้เคียงกัน และลดความกดดันลงได้อย่างมาก ท่องไว้เสมอว่า เรามาเที่ยว เรามาสนุก และเราไม่ได้มาเดินแข่งกับใคร